EMZİRME SÜRECİ

Merhaba !

Yine uzun bir yazı geliyor. Kemerlerinizi bağlayın! Süt diyarına uçuyoruz..

43 haftalık hamileliğim boyunca o eşsiz anı düşündüm durdum. Deniz doğacaktı ve ben hemen emzirmeye başlayacaktım. Sütüm foşur foşur gelecek, yetecek! Hatta artacaktı. Her yerde gönlümce emzirecektim. Bunun için emzirme önlüğü bile almıştım. Hem gezecek hem de istediğim yerde önlüğü takıp emzirecektim. Buraya kadarı –hayaller-

Gelelim –hayatlar- kısmına.

Deniz doğduğunda hemen göğsüme verildi ve o ten teması gerçekleşti.  Ebenin yardımıyla emzirmeye başladım o an. 15 dk emdi ve uyuya kaldı. Buraya kadar herşey normal ve istediğim gibiydi. Odaya çıktığımızda ikimizde dinlendik sonrasında Deniz aç bir şekilde uyanmıştı. Ama bir gariplik vardı. Doğumhane de cokur cokur emen bebek gitmiş yerine savaşan bir bebek gelmişti. 

Neler oluyor?

Hemşireyi çağırdık. Anlattım durumu olabilir çok normal bir de beraber deneyelim dedi. 

Deneme 1-2-3 ... Olmuyordu !

Deniz bağır çağır ağlamaya başladı. O ağladıkça ben panik oluyordum. Pes etmeden deniyordum. Yok emmiyordu. Ve işte ihtimalini dahi düşünmediğim, asla olmaz olamaz dediğim o kritik an gelmişti. Hemşirenin sesi hala kulaklarımda !

Mama vermemizi ister misiniz?

HAYIR !

Çok net böyle dedim. Emecek ben hissediyordum. Ama nazlanacak galiba diyordum. Peki öyle mi oldu? HAYIR! Koca bir HAYIR!

Eşime bir anda dedimki hemşireyi söyle mamayı hazırlasınlar. Mama geldi ve Deniz ne mi yaptı?

Şişenin dibini 10 saniye içinde gördü ve gerisini de ister gibi yaptı, yaparken yoruldu, yorulunca uyudu. Bebeğim açtı ve ben emziremiyordum. Besleyemiyordum yavrumu. 

Ödemdi, şişlikti derken Deniz 200 gr kaybetmiş bir şekilde eve döndük. Tabi evde de aynı durumlar oldu. Emmiyordu uyuyordu ağlıyordu. Ertesi gün doktor kontrolü vardı. Doktor olması gerekenden fazla kilo kaybetmiş sarılık sınırında mama başlatmak zorundayız dedi. Bana göğüs ucu çıkarıcı, pompa ve kelebek göğüs ucu almamı önerdi.

Hazırlık yaparken işin bu kısmını hiç düşünmemiştim. Gelişi güzel bir biberon almıştım sadece. Hastaneden çıkınca ilk eczaneye girdik ve altta gördüklerinizi aldık.

Eve gelir gelmez işkence başladı !. Ne acı bir işlem olduğunu hiç bir örnekle anlatamam. Sütüm vardı ama Deniz almıyordu. Tabi mama verip duruyorduk bu arada.

Ama birşeyler eksikti. Yanlış olan birşey vardı ama neydi ki ?

İki gün sonra tekrar doktordaydık ve çok şükür Deniz iyi bir tartıya ulaşmıştı. Doktor sütün geliyorsa mamayı bırakıp emzirmeye geç demişti. Demişti ama emmiyordu ki eşek sıpası. Doktorla bu durumu paylaşınca hemen bir bebek hemşiresi size yardımcı olsun dedi.

Burdan o hemşireye sesleniyorum. ALLAH SENDEN BİN KERE RAZI OLSUN !!

Mesele doğru emzirme pozisyonuymuş meğer. Beni emzirirken görseydiniz bir taraflarınızla gülerdiniz Hemşirenin bir iki hareketiyle Deniz öyle bir asıldıki. Anlatamam ! Yaşanır ancak .

Mama defteri kapanmıştı artık.

İyiki pompayı almışım. Sütün tamamen boşaltmamı da sağladı.

Şöyle güzel bir yanı da vardı. Uykuya yenildiğimde, dışarı çıkıp nefes almak istediğimde imdadıma sağıp dolaba attığım sütler koşuyordu. Annem ısıtıp besliyordu Deniz’i.

Gelelim benim notlarıma: Olmaz olmaz demeyin anacım. Emziremeyeceğiniz ihtimalini de düşünüp, yenidoğana uygun bir biberon ve mama alın. Bulunsun. Zarar gelmez.

Doğru emzirme pozisyonu ile ilgili youtube dan çokça video izleyin. Olmuyorsa sağlık ocağına gidip hekiminizden veya hemşirenizden yardım isteyin.

Asla emzirmekten vazgeçmeyin. Deniz’i aktif olarak emzirmeye başlamam beş günümü aldı. Sütün bir yere gittiği yok. Orada duruyor !

Sakin ve sabırlı olmaya çalışın. Lohusayken bu pek mümkün değil ama olduğu kadar. Bu iş en güzel sessiz bir ortamda ve sizi germeyen insanlarla oluyor.

Ay sütün gelmiyor mu, yetmiyor mu, doymadı bu çocuk,aç bu çocuk diyen insanları Allah’a havale ediyor, taze annelerin yakasından düşmenizi rica ediyorum !


not:Görseller internetten alıntıdır.